بورس و سهام
بورس اوراق بهادار ، بورس اوراق بهادار یا بورسبورسی است که دلالان و معامله گران می توانند اوراق بهادار مانند سهام سهام ، اوراق قرضه و سایر ابزارهای مالی را خرید و فروش کنند. بورس اوراق بهادار همچنین ممکن است تسهیلاتی برای انتشار و بازخرید چنین اوراق بهادار و ابزارها و رویدادهای سرمایه ای شامل پرداخت درآمد و سود سهام ارائه دهد. محصولات سرمایه گذاری و اوراق قرضه. بورس های اوراق بهادار اغلب به عنوان بازارهای “حراج مستمر” عمل می کنند که خریداران و فروشندگان از طریق اعتراض باز در یک مکان مرکزی مانند کف صرافی یا با استفاده از یک پلت فرم معاملاتی الکترونیکی ، معاملات را انجام می دهند.
برای اینکه بتوانید اوراق بهادار را در بورس معامله کنید ، اوراق بهادار باید در آنجا ذکر شود. معمولاً یک مکان مرکزی حداقل برای نگهداری سوابق وجود دارد ، اما تجارت به طور فزاینده ای کمتر با یک مکان فیزیکی مرتبط است ، زیرا بازارهای مدرن از شبکه های ارتباطی الکترونیکی استفاده می کنند ، که مزایای افزایش سرعت و کاهش هزینه معاملات را به آنها می دهد.
تجارت در صرافی محدود به کارگزارانی است که در صرافی عضو هستند. در سال های اخیر ، دیگر مراکز تجاری مختلف ، مانند شبکه های ارتباطی الکترونیکی ، سیستم های تجاری جایگزین و “حوضچه های تاریک” ، بسیاری از فعالیت های تجاری را از بورس های سنتی دور کرده است.
عرضه اولیه سهام و اوراق قرضه به سرمایه گذاران در بازار اولیه و معاملات بعدی در بازار ثانویه انجام می شود. بورس اوراق بهادار اغلب مهمترین جزء بازار سهام است. عرضه و تقاضا در بازارهای سهام تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد که مانند سایر بازارهای آزاد بر قیمت سهام تأثیر می گذارد (به ارزش سهام مراجعه کنید).
معمولاً هیچ تعهدی برای انتشار سهام از طریق خود بورس اوراق بهادار وجود ندارد ، و همچنین سهام نباید بعداً در بورس معامله شود. چنین معاملاتی ممکن است خارج از بورس یا بدون نسخه انجام شود. این روش معمول معامله مشتقات و اوراق بهادار است. بورس های سهام به طور فزاینده ای بخشی از بازار جهانی اوراق بهادار هستند. بورس اوراق بهادار همچنین عملکرد اقتصادی در تامین نقدینگی به سهامداران در ارائه ابزار کارآمد برای دفع سهام دارد.
تاریخ اولیه
در مورد زمان معامله سهام شرکت برای اولین بار بین محققان اتفاق نظر وجود ندارد. برخی رویداد کلیدی را تاسیس شرکت هند شرقی هلند در سال ۱۶۰۲می دانند ، در حالی که برخی دیگر به پیشرفت های قبلی اشاره می کنند (بروژ ، آنتورپ در ۱۵۳۱ و در لیون در ۱۵۴۸). اولین کتاب در تاریخ مبادله اوراق بهادار ، آشفتگی آشفتگی ها ، توسط تاجر هلندی-یهودی جوزف د لا وگا نوشته شد و بورس اوراق بهادار آمستردام اغلب قدیمی ترین بازار اوراق بهادار “مدرن” در جهان محسوب می شود.
از سوی دیگر ، اولریک مالمندیر ، اقتصاددان از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی ، استدلال می کند که بازار سهام در روم باستان وجود داشته است ، که از اتروسک “آرژانتری” گرفته شده است. در جمهوری روم ، که قرن ها قبل از تأسیس امپراتوری وجود داشت ، انجمن های بازرگانی ، سازمان های پیمانکاران یا اجاره دهندگان وجود داشت که معبد سازی و سایر خدمات را برای دولت انجام می دادند. یکی از این خدمات تغذیه غازها در تپه کاپیتولین به عنوان پاداش به پرندگان پس از هشدار دادن بوق زدن آنها نسبت به حمله گالیک در سال ۳۹۰ پیش از میلاد بود.
شرکت کنندگان در چنین سازمان هایی مشارکت یا اشتراک داشتند ، مفهومی که بارها توسط سیاستمدار دولتمرد و خطیب ذکر شد. سیسرو در یک سخنرانی از “سهامی که در آن زمان قیمت بسیار بالایی داشتند” نام می برد. چنین شواهدی ، از نظر مالمندیر ، نشان می دهد که این ابزارها قابل معامله بودند و ارزش آنها بر اساس موفقیت یک سازمان متغیر بود. جوامع در زمان امپراتورها به ابهام فرو رفتند ، زیرا بیشتر خدمات آنها توسط عوامل مستقیم دولت به عهده گرفته شد.
اوراق قرضه قابل معامله به عنوان یک نوع اوراق بهادار متداول ، یک نوآوری جدید بود که توسط دولت شهرهای ایتالیا در اواخر قرون وسطی و اوایل دوره رنسانس هدایت شد.
مورخ فرناند برودل در این مورد می گوید:
“اینطور که مردم اغلب [آمستردام] را اولین بازار سهام می نامند دقیق نیست. سهام وام دولتی در تاریخ بسیار اولیه در ونیز ، فلورانس قبل از ۱۳۲۸ و جنوا ، جایی که بازار فعال بود ، قابل مذاکره بود. در لوجی و پاگه Casa di San Giorgio ، ناگفته نماند که سهام کوکسن در معادن آلمان که در قرن پانزدهم در نمایشگاه های لایپزیگ ، حقوقدانان اسپانیایی ، rentes sur l’Hotel de Ville (شهرداری فرانسه) نقل قول شد.
سهام (۱۵۲۲) یا بازار سهام در شهرهای هانزاتیک از قرن پانزدهم. اساسنامه ورونا در سال ۱۳۱۸ وجود شهرک یا بازار پیش رو را تأیید می کند … در سال ۱۴۲۸ ، بارتولومئو د بوسکو ، حقوقدان به فروش فوروارد اعتراض کرد. همه شواهد از دریای مدیترانه بعنوان مهد بازار سهام حکایت می کنند. اما چیزی که در آمستردام جدید بود حجم ، سیالیت بازار و تبلیغات دریافت شده و آزادی سوداگری معاملات بود. “ فرناند برودل (۱۹۸۳)
تاسیس بورس های رسمی سهام
این تجارت معمایی [یعنی عملکرد داخلی بورس اوراق بهادار در آمستردام ، در درجه اول تجارت سهام VOC و WIC] که در عین حال عادلانه ترین و فریبنده ترین در اروپا ، نجیب ترین و بدنام ترین در جهان ، بهترین و مبتذل ترین روی زمین است به این یک ویژگی یادگیری دانشگاهی و یک نمونه از کلاهبرداری است. این سنگ محک برای افراد باهوش و سنگ قبر برای افراد جسور ، گنجینه مفید و منبع فاجعه است.
بهترین و خوشایندترین جنبه کسب و کار جدید این است که می توان بدون خطر ثروتمند شد. در واقع ، بدون به خطر انداختن سرمایه خود ، و بدون ارتباط با مکاتبات ، پیش پرداختهای پول ، انبارها ، هزینه های پست ، صندوقدار ، تعلیق پرداخت و سایر حوادث غیر مترقبه ، در صورت بد بودن ، احتمال کسب ثروت را دارید.
در معاملات خود موفق باشید ، فقط نام خود را تغییر خواهید داد. همانطور که عبرانیان ، هنگامی که به شدت بیمار هستند ، نام خود را تغییر می دهند تا بتوانند تسکین پیدا کنند ، تغییر نام او نیز برای دلالانی که خود را در مشکلات می بینند.
کافی است تا خود را از همه خطرات قریب الوقوع و ناآرامی عذاب آور رهایی بخشد.– جوزف د لا وگا ، در کتاب خود Confusión de confusiones (1688) ، اولین کتاب درباره معاملات سهام بازار سهام-سریال ماجراجویی روز مرفهان-اگر فراز و نشیب های خود را نداشته باشد ، بازار سهام نخواهد بود. و دارای بسیاری از ویژگیهای متمایز دیگر است. جدا از مزایا و معایب اقتصادی بورس اوراق بهادار – مزیتی که به عنوان مثال جریان آزاد سرمایه را برای تأمین مالی توسعه صنعتی فراهم می کند ، و عیب آن این است.
که آنها راهی بسیار راحت برای افراد بدشانس ، بی پروا و ساده لوح فراهم می آورند. پول خود را از دست بدهند – توسعه آنها الگوی کاملی از رفتار اجتماعی ایجاد کرده است ، همراه با آداب و رسوم ، زبان و پاسخهای قابل پیش بینی به رویدادهای معین. آنچه واقعاً خارق العاده است ، سرعت ظهور کامل این الگو پس از تأسیس ، در سال ۱۶۱۱ ، اولین بورس مهم جهان – حیاطی بدون سقف درآمستردام-و میزان تداوم آن (با تغییرات ، درست است) در بورس نیویورک در دهه نوزده و شصت. به نظر می رسد معاملات امروز سهام در ایالات متحده-یک بنگاه اقتصادی بسیار شگفت انگیز ، شامل میلیون ها مایل سیم خصوصی تلگراف ، رایانه هایی است.
که می توانند فهرست تلفن تلفن منهتن را در سه دقیقه بخوانند و کپی کنند ، و بیش از بیست میلیون سهامدار سهامدار- بسیار دور از مشتی هلندی قرن هفدهم که در زیر باران مشغول چانه زنی بودند. اما علائم میدان تقریباً یکسان است. اولین بورس اوراق بهادار آزمایشگاهی بود که در آن واکنش های جدید انسانی آشکار شد. بر همین اساس ، بورس اوراق بهادار نیویورک نیز یک لوله آزمایش جامعه شناختی است که برای همیشه به خودشناسی گونه های انسانی کمک می کند. رفتار معامله گران پیشگام بورس هلندی در کتابی تحت عنوان “گیجی سردرگمی ها” نوشته شده توسط یک غلتک در بازار آمستردام به نام ژوزف د لا وگا. در ابتدا در ۱۶۸۸ منتشر شد .
– جان بروکس ، در “ماجراهای تجاری” (۱۹۶۸)
در حالی که دولت-شهرهای ایتالیا اولین اوراق قرضه دولتی قابل انتقال را تولید کردند ، اما دیگر عنصر لازم برای تولید بازار سرمایه کامل را توسعه ندادند: بازار سهام به معنای امروزی آن.در اوایل دهه ۱۶۰۰ شرکت هند شرقی هلند (VOC) اولین شرکتی در تاریخ بود که اوراق قرضه و سهام سهام را برای عموم مردم منتشر کرد. همانطور که ادوارد استرینگام (۲۰۱۵) خاطرنشان می کند ، “شرکتهایی با سهام قابل انتقال به رم کلاسیک برمی گردند ، اما اینها معمولاً تلاش مستمری نبودند و بازار ثانویه قابل توجهی وجود نداشت (نیل ، ۱۹۹۷ ، ص ۶۱).” VOC ، تشکیل شد.
برای توسعه تجارت ادویه جات ، به عنوان یک فرمانروای استعمارگر در منطقه فعلی اندونزی و فراتر از آن ، حوزه ای که شامل انجام عملیات نظامی بر خلاف میل بومیان استثمار شده و قدرت های استعمار رقیب بود. کنترل شرکت توسط مدیران آن به شدت تحت کنترل بود و سهامداران عادی تأثیر زیادی بر مدیریت و حتی دسترسی به صورتهای حسابداری شرکت نداشتند.
با این حال ، سهامداران برای سرمایه گذاری خود پاداش خوبی دریافت کردند. این شرکت از سال ۱۶۰۲ تا ۱۶۵۰ به طور متوسط بیش از ۱۶ درصد سود سالانه پرداخت کرد. نوآوری مالی در آمستردام اشکال مختلفی داشت. در سال ۱۶۰۹ ، سرمایه گذاران به رهبری ایزاک لو مِیر اولین سندیکای بازار خرس تاریخ را تشکیل دادند ، اما معاملات هماهنگ آنها فقط تأثیر ناچیزی در کاهش قیمت سهام داشت ، که در طول قرن ۱۷ همچنان قوی باقی ماند. در دهه ۱۶۲۰ ، این شرکت با اولین استفاده از اوراق قرضه شرکت ، انتشار اوراق بهادار خود را گسترش می داد.
جوزف د لا وگا ، معروف به جوزف پنسو دلا وگا و انواع دیگر نام وی ، تاجر آمستردام از خانواده یهودیان اسپانیایی و نویسنده پرکار و همچنین تاجر موفق در آمستردام قرن ۱۷ بود. کتاب ۱۶۸۸ وی Confusion of Confusions عملکرد بازار سهام شهر را توضیح داد. این کتاب اولین کتاب درباره معاملات سهام و عملکرد داخلی یک بازار سهام بود که به شکل گفتگو بین یک بازرگان ، سهامدار و یک فیلسوف شکل گرفت ، این کتاب بازاری پیچیده اما مستعد افراط و تفریط را توصیف کرد. در مورد موضوعاتی مانند غیرقابل پیش بینی بودن تغییرات بازار و اهمیت صبر در سرمایه گذاری به خوانندگان خود توصیه کرد.
بورس اوراق بهادار لندن در سال ۱۸۱۰
در انگلستان ، پادشاه ویلیام سوم در صدد مدرن سازی منابع پادشاهی برای پرداخت هزینه جنگ های خود بود و بدین ترتیب اولین اوراق قرضه دولتی در سال ۱۶۹۳ منتشر شد و بانک انگلستان در سال بعد تاسیس شد. به زودی ، شرکت های سهامی انگلیسی شروع به عرضه عمومی کردند.
بنا بر گزارش ها ، اولین کارگزاران سهام لندن از مرکز تجاری قدیمی معروف به Royal Exchange منع شدند. در عوض ، تجارت جدید از قهوه خانه ها در امتداد کوچه صرافی انجام می شد. تا سال ۱۶۹۸ ، یک دلال به نام جان کاستینگ ، که در خارج از قهوه خانه جاناتان فعالیت می کرد ، لیست های منظم قیمت سهام و کالاها را ارسال می کرد. آن فهرستها آغاز بورس اوراق بهادار لندن است.
یکی از بزرگترین حباب های مالی تاریخ در حدود ۱۷۲۰ رخ داد. در مرکز آن شرکت دریای جنوبی قرار داشت که در سال ۱۷۱۱ برای انجام تجارت انگلیسی با آمریکای جنوبی تأسیس شد و شرکت می سی سی پی ، بر تجارت با مستعمره لوئیزیانا فرانسه تمرکز کرد و توسط اسکاتلندی پیوند خورده تبلیغ شد. جان لا ، سرمایه گذار ، که به عنوان بانکدار مرکزی فرانسه فعالیت می کرد.
سرمایه گذاران سهام هر دو و سایر موارد موجود را به دست آوردند. در سال ۱۷۲۰ ، در اوج شیدایی ، حتی پیشنهاد “یک شرکت برای انجام تعهد با مزیت بزرگ ، اما هیچ کس نمی داند آن چیست” ارائه شد.
در پایان همان سال ، قیمت سهام شروع به سقوط کرد ، زیرا مشخص شد که انتظارات ثروت قریب الوقوع از قاره آمریکا بیش از حد بالا رفته است. در لندن ، پارلمان قانون حباب را تصویب کرد ، که در آن تصریح شده بود که تنها شرکت های واگذار شده سلطنتی می توانند سهام عمومی منتشر کنند.
در پاریس ، قانون از مقام سلب شد و از کشور فرار کرد. معاملات سهام در دهه های بعد محدودتر و مهار شد. با این وجود ، بازار زنده ماند و در دهه ۱۷۹۰ سهام در ایالات متحده جوان خرید و فروش می شد. در ۱۷ مه ۱۷۹۲ ، بورس اوراق بهادار نیویورک تحت عنوان platanus occidentalis (درخت چوب دکمه ای) در شهر نیویورک افتتاح شد ، زیرا ۲۴ کارگزار بورس موافقت نامه Buttonwood را امضا کردند ، و توافق کردند که پنج اوراق بهادار تحت آن درخت چوب دکمه معامله شود.
نقش ها
افزایش سرمایه برای مشاغل
بورس اوراق بهادار علاوه بر ظرفیت استقراضی که توسط سیستم بانکی به فرد یا بنگاهی ارائه می شود ، این امکان را برای شرکت ها فراهم می کند که از طریق فروش سهام به عموم سرمایه گذاران ، سرمایه خود را برای توسعه افزایش دهند.
شرکت های سرمایه دار ، به ویژه شرکت های دارای فناوری پیشرفته ، همیشه باید حجم بالایی از سرمایه را در مراحل اولیه خود جمع آوری کنند. به همین دلیل ، بازار عمومی ارائه شده توسط بورس اوراق بهادار یکی از مهمترین منابع تامین مالی بسیاری از استارتاپ های سرمایه دار بوده است. در دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ ، شرکت های بورسی با فناوری پیشرفته در بورس های بزرگ جهان رونق و رکود را تجربه کردند. از آن زمان به بعد ، برای کارآفرین با فناوری پیشرفته بسیار بیشتر خواسته شده است که شرکت خود را در معرض دید عموم قرار دهد.
مگر اینکه یا شرکت در حال حاضر فروش و درآمد ایجاد کند ، یا این شرکت اعتبار و پتانسیل موفقیت آمیز خود را نشان داده باشد: آزمایشات بالینی ، بازار تحقیقات ، ثبت اختراعات و غیره این کاملاً متفاوت از وضعیت دهه ۱۹۹۰ تا اوایل ۲۰۰۰ است ، زمانی که تعدادی از شرکتها (به ویژه رونق اینترنت و شرکتهای بیوتکنولوژی) در مجموع در برجسته ترین بورس های جهان در معرض دید عموم قرار گرفتند. عدم وجود فروش ، درآمد یا هر نوع نتیجه امیدوارکننده مستند. اگرچه این امر چندان متداول نیست ، اما هنوز هم اتفاق می افتد.
که استارتاپ های بسیار سوداگرانه و غیرقابل پیش بینی از نظر مالی برای اولین بار در یک بورس بزرگ ثبت می شوند. علاوه بر این ، بازارهای ورودی کوچکتر و تخصصی برای این نوع شرکت ها وجود دارد که شاخص های بورس عملکرد آنها را ردیابی می کنند (نمونه هایی از جمله Alternext ، CAC Small ، SDAX ، TecDAX).
جایگزین های بورس برای افزایش سرمایه
مشارکتهای محدود تحقیق و توسعه
همچنین شرکتها از طریق مشارکتهای محدود تحقیق و توسعه سرمایه قابل توجهی را جمع آوری کرده اند. تغییرات قانون مالیاتی که در سال ۱۹۸۷ در ایالات متحده وضع شد ، موجب کاهش مالیات سرمایه گذاری در مشارکتهای محدود تحقیق و توسعه شد. برای اینکه امروزه مشارکت مورد توجه سرمایه گذاران قرار گیرد ، نقدینگی بازده نقدی باید به اندازه ای بالا باشد که بتواند سرمایه گذاران را جذب کند
سرمایه گذاری خطرپذیر
یک منبع کلی سرمایه برای شرکت های نوپا ، سرمایه گذاری خطرپذیر بوده است. این منبع امروزه تا حد زیادی در دسترس است ، اما حداکثر میزان آماری که شرکتهای سرمایه گذاری در مجموع در هر شرکتی سرمایه گذاری خواهند کرد ، نامحدود نیست (این مبلغ در سال ۲۰۰۱ حدود ۱۵ میلیون دلار برای یک شرکت بیوتکنولوژی بود).
شرکای شرکتی
یکی دیگر از منابع جایگزین پول نقد برای یک شرکت خصوصی ، شریک شرکت است ، معمولاً یک شرکت چند ملیتی تأسیس شده ، که سرمایه ای را برای شرکت کوچکتر در ازای حقوق بازاریابی ، حق ثبت اختراع یا حقوق صاحبان سهام تأمین می کند. مشارکت های شرکتی در بسیاری از موارد با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است.
بسیج پس انداز برای سرمایه گذاری
وقتی مردم پس اندازهای خود را جمع آوری می کنند و در سهام سرمایه گذاری می کنند (از طریق عرضه اولیه عمومی یا عرضه سهام خالص یک شرکت قبلاً فهرست شده) ، معمولاً منجر به تخصیص منطقی منابع می شود زیرا وجوهی که می توانست مصرف شود یا در سپرده های بیکار نگهداری شود بانکها بسیج و هدایت می شوند تا به هیئت مدیره شرکتها در تأمین مالی سازمانهای خود کمک کنند. این امر ممکن است فعالیتهای تجاری را با مزایای متعددی برای بخشهای مختلف اقتصادی مانند کشاورزی ، تجارت و صنعت ارتقا دهد و منجر به رشد اقتصادی قوی تر و سطح بهره وری بیشتر شرکتها شود.
تسهیل خریدها
شرکتها خریدها را به عنوان فرصتی برای گسترش خطوط تولید ، افزایش کانالهای توزیع ، جلوگیری از نوسانات ، افزایش سهم خود در بازار و یا کسب سایر داراییهای تجاری لازم می دانند. پیشنهاد تصاحب یا ادغام و تملک از طریق بازار سهام یکی از ساده ترین و متداول ترین روش های رشد یک شرکت از طریق خرید یا تلفیق است.
تقسیم سود
سرمایه گذاران عادی و حرفه ای سهام ، به اندازه سرمایه گذاران سازمانی یا کوچک به عنوان یک خانواده معمولی طبقه متوسط ، از طریق سود سهام و افزایش قیمت سهام که ممکن است منجر به افزایش سرمایه شود ، در ثروت مشاغل سودآور سهیم هستند. مشاغل بی سود و مشکل دار ممکن است منجر به زیان سرمایه برای سهامداران شود.
حاکمیت شرکتی
با داشتن دامنه وسیع و متنوع از مالکان ، شرکت ها به طور کلی تمایل دارند استانداردها و کارآیی مدیریت را برای برآوردن خواسته های این سهامداران و قوانین سخت گیرانه تر برای بنگاه های عمومی و بورس های دولتی و دولت بهبود بخشند. این بهبود را می توان در برخی موارد به مکانیسم قیمت اعمال شده از طریق سهام نسبت داد ، در حالی که قیمت سهام هنگامی کاهش می یابد.
که مدیریت ضعیف تلقی می شود (باعث می شود شرکت در برابر تصاحب توسط مدیریت جدید آسیب پذیر شود) یا هنگامی که مدیریت خوب عمل می کند افزایش می یابد ( باعث می شود شرکت در برابر تصاحب کمتر آسیب پذیر شود). علاوه بر این ، سهام های پذیرفته شده در بورس عمومی دارای شفافیت بیشتری هستند تا سرمایه گذاران بتوانند در مورد خرید تصمیمات آگاهانه بگیرند.
در نتیجه ، ادعا می شود که شرکت های دولتی (شرکت هایی که متعلق به سهامداران هستند و در سهام مبادلات عمومی سهام دارند) تمایل دارند سوابق مدیریتی بهتری نسبت به شرکت های خصوصی داشته باشند (آن دسته از شرکت هایی که سهام آنها اغلب به صورت عمومی معامله نمی شود) متعلق به موسسان شرکت ، خانواده ها و وراث آنها ، یا در غیر این صورت توسط گروه کوچکی از سرمایه گذاران).
علیرغم این ادعا ، برخی موارد مستند به خوبی شناخته شده اند که ادعا می شود برخی از شرکت های دولتی ، به ویژه در مورد رسوایی های حسابداری ، دچار لغزش قابل ملاحظه ای در حاکمیت شرکتی شده اند. سیاستهایی که منجر به ایجاد حباب dot-com در اواخر دهه ۱۹۹۰ و بحران وام مسکن در سالهای ۲۰۰۷-۲۰۰۸ شد نیز نمونه هایی از سوء مدیریت شرکت ها است.
سوء مدیریت شرکت هایی مانند Pets.com (2000) ، Enron (2001) ، One.Tel (2001) ، Sunbeam Products (2001) ، Webvan (2001) ، Adelphia Communications Corporation (2002) ، MCI WorldCom (2002) ، Parmalat (2003) ، American International Group (2008) ، Bear Stearns (2008) ، Lehman Brothers (2008) ، General Motors (2009) و Satyam Computer Services (2009) همگی مورد توجه بسیاری از رسانه ها قرار گرفتند.
بسیاری از بانک ها و شرکت ها در سراسر جهان از شماره شناسایی اوراق بهادار (ISIN) برای شناسایی منحصر به فرد سهام ، اوراق بهادار و سایر اوراق بهادار خود استفاده می کنند. افزودن کد ISIN به شناسایی اوراق بهادار کمک می کند و سیستم ISIN در سراسر جهان توسط صندوق ها ، شرکت ها و دولت ها مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال ، هنگامی که سوابق مالی ، اخلاقی یا مدیریتی ضعیف علنی می شود ، سرمایه گذاران سهام با از دست دادن سهام و ارزش شرکت از دست می دهند. در بورس اوراق بهادار ، سهامداران شرکت های ضعیف اغلب با کاهش چشمگیر قیمت سهام جریمه می شوند و همچنین تمایل دارند تیم های مدیریتی نالایق را اخراج کنند.
ایجاد فرصت های سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران کوچک
برخلاف سایر مشاغل که نیاز به سرمایه هنگفت دارند ، سرمایه گذاری در سهام برای سرمایه گذاران بزرگ و کوچک سهام آزاد است زیرا حداقل میزان سرمایه گذاری حداقل است. بنابراین ، بورس اوراق بهادار این فرصت را برای سرمایه گذاران کوچک فراهم می کند که سهام شرکت های مشابه سرمایه گذاران بزرگ را داشته باشند.
افزایش سرمایه دولتی برای پروژه های عمرانی
دولت ها در سطوح مختلف ممکن است تصمیم بگیرند که برای فروش پروژه های زیربنایی مانند عملیات فاضلاب و تصفیه آب یا املاک مسکن با فروش دسته دیگری از اوراق بهادار موسوم به اوراق قرضه وام بگیرند. این اوراق را می توان از طریق بورس اوراق بهادار جمع آوری کرد که توسط آن مردم خریداری کرده و به این ترتیب به دولت وام می دهند.
انتشار چنین اوراق قرضه ای می تواند در کوتاه مدت مالیات مستقیم شهروندان برای تأمین مالی توسعه را از بین ببرد – هرچند با تأمین این اوراق با ایمان و اعتبار کامل دولت به جای وثیقه ، دولت باید در نهایت از شهروندان مالیات بگیرد یا در غیر این صورت مبلغ بیشتری را افزایش دهد. وجوهی برای پرداختهای منظم کوپن و بازپرداخت اصل مبلغ در زمان سررسید اوراق.
فشارسنج اقتصاد
در بورس اوراق بهادار ، قیمت سهم بسته به نیروهای اقتصادی تا حد زیادی افزایش و کاهش می یابد. هنگامی که شرکت ها و اقتصاد به طور کلی علائم ثبات و رشد را نشان می دهند ، قیمت سهام تمایل به افزایش یا ثابت ماندن دارد. رکود ، رکود یا بحران مالی در نهایت می تواند منجر به سقوط بازار سهام شود. بنابراین ، حرکت قیمت سهام و به طور کلی شاخص های سهام می تواند شاخصی از روند کلی اقتصاد باشد.
الزامات فهرست بندی
هر بورس الزامات فهرست بندی خاص خود را به شرکت هایی که می خواهند در آن بورس پذیرفته شوند ، تحمیل می کند. چنین شرایطی ممکن است شامل حداقل تعداد سهام معاملاتی ، حداقل سرمایه بازار و حداقل درآمد سالانه باشد.
نمونه هایی از الزامات فهرست بندی
الزامات فهرست تحمیل شده توسط برخی از بورس های سهام عبارتند از:
بورس اوراق بهادار نیویورک: بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) از یک شرکت می خواهد که حداقل ۱٫۱ میلیون سهم به ارزش ۴۰ میلیون دلار منتشر کرده باشد و باید بیش از ۱۰ میلیون دلار در سه سال گذشته درآمد داشته باشد.
بورس اوراق بهادار NASDAQ: NASDAQ یک شرکت را ملزم می کند که حداقل ۱٫۲۵ میلیون سهم به ارزش حداقل ۷۰ میلیون دلار منتشر کرده باشد و باید بیش از ۱۱ میلیون دلار در سه سال گذشته درآمد داشته باشد.
بورس اوراق بهادار لندن: بازار اصلی بورس لندن به حداقل سرمایه بازار (۷۰۰۰۰۰ پوند) ، سه سال صورتهای مالی حسابرسی شده ، حداقل سهام عمومی (۲۵٪) و سرمایه در گردش کافی به مدت حداقل ۱۲ ماه از تاریخ فهرست نیاز دارد.
بورس بمبئی: بورس اوراق بهادار بمبئی (BSE) به حداقل سرمایه بازار ۲۵۰ میلیون پوند (۳٫۵ میلیون دلار آمریکا) و حداقل شناور عمومی معادل ۱۰۰ میلیون پوند (۱٫۴ میلیون دلار آمریکا) نیاز دارد. [۲۳]
مالکیت
مبادله بورس اوراق بهادار به عنوان سازمانهای متقابل و متعلق به کارگزاران سهام آن ایجاد شد. با این حال ، بورسهای اصلی سهام عوض شده اند ، جایی که اعضا سهام خود را در یک عرضه عمومی اولیه می فروشند. به این ترتیب ، سازمان متقابل به شرکتی تبدیل می شود که دارای سهام در بورس اوراق بهادار است. به عنوان مثال می توان به اوراق بهادار استرالیا (۱۹۹۸) ، Euronext (ادغام شده با بورس نیویورک) ، NASDAQ (2002) ، بورسا مالزی (۲۰۰۴) ، بورس اوراق بهادار نیویورک (۲۰۰۵) ، Bolsas y Mercados Españoles و بورس سائو پائولو اشاره کرد. (۲۰۰۷).
بورس اوراق بهادار شنژن و بورس اوراق بهادار شانگهای تا آنجا که توسط نهادهای دولتی در چین ایجاد شده اند و م leadingسسات اصلی آنها مستقیماً توسط کمیسیون تنظیم اوراق بهادار چین تعیین می شوند ، می توانند به عنوان موسسات شبه دولتی شناخته شوند.
مثال دیگر بورس اوراق بهادار تاشکند است که در سال ۱۹۹۴ ، سه سال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تاسیس شد ، عمدتاً دولتی است ، اما دارای نوعی شرکت سهامی عام (شرکت سهامی) است. بورس کره (KRX) دارای ۲۵ درصد کمتر از یک سهم از بورس تاشکند است.
در سال ۲۰۱۸ ، ۱۵ بورس اوراق بهادار مجاز در ایالات متحده وجود داشت که از این تعداد ۱۳ بورس اوراق بهادار فعالانه معامله می شد. همه این مبادلات متعلق به سه شرکت چندملیتی عمومی ، Intercontinental Exchange ، Nasdaq، Inc. و Cboe Global Markets بود ، به جز یکی ، IEX در سال ۲۰۱۹ ، گروهی از شرکتهای مالی اعلام کردند که قصد دارند صرافی متعلق به اعضا ، MEMX ، ساختار مالکیت مشابه سازمانهای متقابل مبادلات قبلی را افتتاح کنند.
انواع دیگر مبادلات
در قرن نوزدهم ، مبادلات برای مبادله قراردادهای مبادله ای روی کالاها گشوده شد. قراردادهای آتی معامله بورس را قراردادهای آتی می نامند. این بازارهای کالایی بعداً قراردادهای آتی را در مورد سایر محصولات مانند نرخ بهره و سهام و همچنین قراردادهای اختیار معامله آغاز کردند. آنها اکنون به طور کلی به عنوان صرافی های آتی شناخته می شوند.