تعمیر خلاء سنج

راحل خلاء سنجی (یا اندازه گیری خلاء) به طور کلی شامل موارد زیر است:
  1. 1. انتخاب نوع خلاء سنج:
    با توجه به محدوده فشار مورد نظر و دقت مورد نیاز، نوع مناسب خلاء سنج انتخاب می شود. انواع مختلفی از خلاء سنج ها وجود دارد، از جمله خلاء سنج های مکانیکی (مانند دیافراگمی، کپسولی، کرنشی، و دیافراگم خازنی)، حرارتی، و یونی. 

  2. 2. اتصال خلاء سنج:
    خلاء سنج به سیستمی که قرار است خلاء آن اندازه گیری شود، متصل می شود. این اتصال باید به گونه ای باشد که نشتی وجود نداشته باشد و خلاء سنج بتواند فشار واقعی سیستم را نشان دهد. 

  3. 3. خواندن و تفسیر مقادیر:
    پس از اتصال خلاء سنج، مقادیر فشار خلاء (یا به اصطلاح وکیوم) بر روی دستگاه خوانده می شود. این مقادیر ممکن است به صورت آنالوگ (با عقربه) یا دیجیتال نمایش داده شوند. 

  4. 4. کالیبراسیون و صحت سنجی:
    برای اطمینان از دقت خلاء سنج، باید به طور دوره ای کالیبره و صحت سنجی شود. این کار با مقایسه مقادیر اندازه گیری شده با مقادیر مرجع انجام می شود. 

  5. 5. تحلیل و استفاده از نتایج:
    با توجه به مقادیر اندازه گیری شده، می توان سیستم را بررسی و عیب یابی کرد. به عنوان مثال، در موتور خودرو، خلاء سنج می تواند برای تشخیص نشتی در سیستم سوخت یا سوپاپ ها استفاده شود. 

علاوه بر این مراحل کلی، نکات دیگری نیز در خلاء سنجی مهم هستند، از جمله:
  • دقت وکیومتر:
    دقت دستگاه اندازه گیری باید متناسب با محدوده فشار مورد نظر باشد. 

  • نوع فشار:
    باید مشخص شود که فشار اندازه گیری شده، فشار مطلق است یا فشار گیج (نسبت به فشار اتمسفر). 

  • شرایط محیطی:
    دما و رطوبت محیط می تواند بر دقت اندازه گیری تاثیر بگذارد. 

در نهایت، خلاء سنجی یک ابزار مهم در بسیاری از صنایع است که به ما کمک می کند تا شرایط خلاء را در سیستم های مختلف اندازه گیری و کنترل کنیم. 

روغن وکیوم روبینروغن وکیوم JBروغن وکیوم اصلیروغن وکیوم اورجینالروغن وکیوم خارجیروغن وکیوم ایرانیروغن وکیومتعمیر سنسور خلاءتعمیر سنسور وکیومتعمیر فشارسنج وکیومتعمیر خلاء سنج