پمپ وکیوم آب در گردش و پمپ وکیوم روغنی دو نوع متفاوت از پمپ‌های خلاء هستند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند:

پمپ وکیوم آب در گردش:

• از آب به عنوان مایع کاری و خنک‌کننده استفاده می‌کند.

• مناسب برای ایجاد خلاء در محدوده متوسط تا بالا.

• عملکرد ساده بدون نیاز به روغن و مناسب برای کاربردهای حساس مانند صنایع غذایی و دارویی.

• دارای مصرف آب برای خنک کاری و نگه‌داری مداوم آب در سیستم.

• رطوبت خروجی بالاتر نسبت به پمپ روغنی، که می‌تواند برای برخی کاربردها مشکل‌ساز باشد.

• تعمیر و نگهداری ساده‌تر و هزینه اولیه نسبتا پایین‌تر.

پمپ وکیوم روغنی:

• از روغن به عنوان مایع کاری استفاده می‌کند که علاوه بر آب‌بندی، خنک‌کاری نیز انجام می‌دهد.

• قابلیت ایجاد خلاء بسیار بالاتر نسبت به پمپ‌های آبی (تا خلاء بسیار عمیق‌تر).

• تولید رطوبت خروجی بسیار کمتر، مناسب برای کاربردهای نیازمند خلاء خشک.

• نیازمند نگهداری و تعویض روغن منظم و سیستم‌های پیچیده‌تر.

• هزینه اولیه و نگهداری بالاتر.

• عملکرد پیچیده‌تر که تعمیر آن دشوارتر است.

بنابراین انتخاب بین این دو نوع پمپ بستگی به نیاز خلاء، نوع کاربرد، حساسیت فرآیند، هزینه و شرایط نگهداری دارد. پمپ وکیوم آبی برای کاربردهای صنعتی، آزمایشگاهی و پزشکی که خلاء متوسط و رطوبت خروجی قابل قبول است، مناسب‌تر است. اما برای خلاء بسیار بالا و نیاز به خلاء خشک، پمپ وکیوم روغنی گزینه مطلوب‌تری است.